Anónimo

Tí que ves e me xulgas dende a ignorancia, que o fas dende as sombras coma unha curuxa, acaso ti tamén vela vida en branco e negro? Tés os ollos cravados na face e só alcanzas a ver o que apunta o teu fuciño?

Porque te escondes?, que témes? Se falas por falar vai amolar a outro, este e o meu espazo, onde penso que non fuches invitado; se temes algo e que non me coñeces, eu sonche ben pácifico.

Entón se queres falarme ou consideras que tes algo que dicirme, móstrate! Non te escondas no anonimato, xa que non tes nada que perder.

É moi doado colarse onde non es ben recibido e agocharse nas sombras pra asestar unha facada...
Se non che gusta o que escribo, tes sitios mais interesantes onde ir amolares.

Así que fai o favor, primeiro, non fales do que descoñeces; e segundo, se vas andar de bocalán, alomenos ten a decencia de facerme saber quen me enxuiza...

He dicho.