Porque?, porque a xente se autotortura cos malos recordos? Porque se martirizan os miolos dandolle voltas e voltas as cousas que non sairon ben? Frustrados intentos dunha relación, un negocio ou unha falcatruada sen éxito.
En vez de aprenderes dos erros, facémonos dano con eles. Onde está o sentido disto? Como fas pra esquecer algo? Pensando nel, refrescando os recordos, e con elo pondo mais dificil que caian no olvido. En vez de limitarte a seguir coa tua vida, os teus amigos e os teus hobbies adicamonos a cavilares sobre o asunto en question: e se fixera isto en vez de aquilo, e se houbese ido mais amodo, porque o faría?.... Unha bucle sen fin, minto, cun fin, o de torturarnos indefinidamente ata que alguen ten a sensatez de darche un sopapo e facerte voltar en ti. Fago especial mencion en que me ofreco desinteresadamente a ser o do sopapo ^_^
A miña teoria de uso cotiá é ben sinxela: Vive o momento, e lembrate so do pasado pra non repetir erros, inda que coa miña escasa memoria a veces non funcione...
Ale, he dicho
Maneras de vivir aqui
3 comentarios:
por fin vuelves a escribir y hasta pareces sensato,increible un saludo capullo y este entrada esta muy bien.
Sensato? Non te engañarias de blog? O meu corrector non admite esa verba neste blog... :P
Gracias polo comentario Peter, agardo a quedada pa paliza... :P
boas... é verdade... hai q aprender dos erros e seguir pra diante, recordar só os bos momentos e... aproveitar a vida q son dous dias... pero... "hobbis" eu mais ben gustame facer determinadas cousas no meu tempo d lecer... pero hobbis .... jaja unha aperta moi forte ruliño... firmado... anónima... dai suki
Publicar un comentario