Achégase o iverno...

Como ben dicían os Stark no maravilloso libro Canción de Hielo y Fuego, "achégase o inverno". Remataron as tardes de cañas en calquer terraza, as largas noites de festa ou conversas ata altas horas da madrugada, maltratando o corpo quitandolle esas tan preciosas e precisas horas de sono.

Voltamos á normalidade. Chegar cedo a casa, pasar a tarde-noite no sofá mirando unha peli, machacando os botóns da "Play", ou acompañado dun libro ata que decidímos enredarnos nas sábanas e dar por finado o dia.

Algúns diredes, pero se o vran xa finou tempo atrás... Iso é evidente, pero a morriña desas épocas fai que un tenda a alargalas, e mais, co tempo "extraño" que temos...

Onte tomei unha decisión que me fixo chegar a esta conclusión, decisión trivial, pero decisión ao fin do cabo. Esta foi, voltar a desfrutar dos paisaxes da Comarca e da Terra Media, de perderme nese complexo pero a vez fántastico mundo creado pola imaxinación de JJR. Si, voltei a ler "O señor dos aneis", e isto, a morriña producida polos bos momentos que me produxo a sua lectura, foi a que me fixo darme de conta que se achega o inverno.

Acabouse xa eses bikinis, eses pantalóns curtos, esa comodidade de andar por ahi con chanclas e non por mais roupa que a xusta pra esconder o que ninguen quere ver. Voltamos a cargarnos de roupa ata que pareza que imos de excursión a algun lugar afastado de toda civilización, lonxe das altas temperaturas as que nos tiña o vran acostumados...

É con elo chega o coñecido "cambio de armario", onde sustitues os piratas, as vermudas, as camisetas de slogans, de marcas de alcohol, bares etc... por un vestuario masi formal, mais largo e case sempre sen a gracia deses esloganes "chorras". Agora é a etapa mais dificil de todas, decidir que gardas, e que tiras... Vamos, que ao final metelo todo en caixas, súbelo ao faiado, e pensas... Pra o ano desfagome delas...

Señores/as... Achégase o inverno...