Malas noticias

Presentandose así comezou onte a chamada (ao momento me viu a cabeza ese gran tema dos "Suaves")que me fixo unha amiga... Esta foi unha desas poucas (por sorte) chamadas que recibes que sabes que traerán noticias desagradables. Desas nas que de poder elexir optarías por non collelo teléfono é seguir vivindo na ignorancia. Pero, que se lle vai facer, algo dentro de ti pideche a gritos que collas o telefono, que estropees o momento tan agradable do que estás disfrutando, porque, sabes do importante é a vez desastrosa que vai ser esa chamada...

Descolgas, ¿Que foi?, dís xa antes de saudar, "Teñoche que dar unha mala noticia", ¿Que foi?, voltas a preguntar, xa torcendo os beizos, borrando o sorriso da cara é engadindo novas arrugas ao fruncido ceño... "¿Lémbraste de menganito?", quen pensas que son? como esquecerme dun colega así?. Lembrome. Estudiamos xuntos, vale que se foi a vivir pra fora, pero sempre que viña de vacacións seguiamonos vendo... "Apareceu morto este mediodía na casa". Ah, vale, gracias por avisar, non precisas montar espéctaculo, porte a chorar, preocupar a ninguén... fas coma se nada, é xa honrarás a sua morte. Tí, sen mais, que vas a facer? Pregúntaste como foi, pero xa se che anticipan a pregunta (este morbo de compartir información valiosa...) "todavía non se sabe nada".

Saes a tomar unha cervexa, e poste a cavilar, lembraste del, das últimas veces que falastedes, da cantidade de veces que ristedes xuntos, é de outras anecdotas as cales nunca lle deches importancia. De golpe, abres os ollos, voltas a realidade e daste de conta de que hai todo un mundo ao teu redor... Un mundo, por certo, que xa fai eco da noticia, e no mesmo bar que estabas tomando a cervexa, enteraste xa de que foi por sobredosis, nooon, que foi un derrame cerebral, que vá! un infarto... Como lle encanta a xente especular, xulgar é divagar sobre a vida e a morte dos demais... As poucas horas da sua morte, xa tiñan 50 causas de morte distintas, todas elas válidas, e todas "coherentes".

A vida eche así, unhas veces ven, outras vaise... É a xente disfruta falando, divagando é incluso distorsionado os sucesos alleos...

He dicho.