Cotilleos...

Algo que nunca me chamou a atención foi iso, o cotilleo. Primeiro, definámolo cotilleo; éste, pra min é o intercambio de información allea, tanto de carácter pública como privada. Nunca estiven en contra de tal práctica, a cal atribuio a xente cunha vida un tanto aburrida, e busca desafogo ou compensación dos seus males nas desgracias alleas. Teñamos en conta, que tamén fomenta a envidia, xa que senon sabes o que fai ou deixa de facer o veciño, non tes porque sentirte menos cá el... En definitiva, un arma de dobre fío.

Como dicía, non teño nada en contra desta práctica, agás cando se emprega pra fomentar o odio ou dañar a terceiras persoas. Que, chegados ao punto, foi o que me sucedeu a min, mailas miñas amigas (protagonistas dos "cotilleos" neste caso).

Que alguén fale mal de min, traéma sen coidado, pero que fale con coñecemento de causa, non por falar... (digamos, que non me arrepinto do que fago), agora, que falen das miñas amigas xa me jode, pero inda por riba, que falen mal, moi mal. É se pra mais, distorsionan os feitos, é se inventan o resto... xa é considerado un ataque directo cara a miña persoa, e non danos colaterais como consideraria o simple intercambio de información allea.

Entón, postos no caso, o que fixen foi explicarlle que ia escoitar o que me tiña que dicir, polo respeto que lle tiña (respeto que perdín en canto acabou de falar, por certo...), pero, que o que estaba dicindo eran unha sarta de tonterias é mentiras de eiquí a Dubai (por por un exemplo... :P).

Chegado o fin da "sarta de tonterias", límitome a sacala do seu érro, pero visto que ten a mente tan cerrada a entrada de información como teño eu cerrado o recto a entrada doutras cousas, o que fago é mandala ao carallo, explicandolle que non perdo o tempo con sente coma o meu recto...
Lisco, é ao pareceres agora adicase a mandarme recados por unha amiga, de que a conversa inda non rematou... Que agora, resulta que non dixo o que dixo, vamos..., que tiven un pésadelo, soñeino, e son o tío mais cabrón que hai sobre a faz da Terra (isto último pode ser certo, pero todavía non está demostrado, é xa postos, non é por este caso en concreto o meu título).

Vaitó! Pra que diantres existe a televisión? Se a túa vida é moi aburrida, non vaias a tocarlle o carallo aos demais, mira a tele, é pon a parir aos de GH se ves que tal, pero, deixame vivir tranquilo...

PD: Ver a tele, non ó considero sinónimo dunha vida aburrida, nin moito menos... Pero, tamén sirve pra rechear eses ocos na vida da xente, e así evitar que pensen as tonterias que algúns pensan...